Objawy i rozpoznanie

Wszystkie rodzaje łysienia plackowatego objawiają się w formie “jakiejś” utraty owłosienia. Śmiało można stwierdzić, że ilu chorych, tyle objawów i wersji rozwoju choroby. Nie ma możliwości stwierdzenia, jak to będzie wyglądać u danego chorego, czy przebieg będzie łagodny, czy złośliwy, jak długo będzie trwać, czy będą cykliczne remisje, czy też może będzie to już stan na zawsze.

Zazwyczaj pierwszym objawem jest przypadkowo wykryte okrągłe ognisko-placek (zdjęcie) bez włosów o bardzo gładkiej skórze, który albo zarośnie, albo zacznie się powiększać i multiplikować.

W przypadku zaobserwowania ww. objawów należy udać się do dermatologa w celu otrzymania medycznej diagnozy. Diagnoza stawiana jest m.in. na podstawie wywiadu rodzinnego, oceny zmian skórnych, dermoskopii, testu pociągania czy testów laboratoryjnych. Przy czym należy zaznaczyć, że żaden test laboratoryjny nie jest diagnostyczny. Natomiast ze względu na powiązanie łysienia plackowatego z zaburzeniami autoimmunologicznymi tarczycy nieprawidłowe wyniki testów czynnościowych tarczycy i oceny obecności przeciwciał przeciwtarczycowych wstępnie potwierdzają rozpoznanie łysienia plackowatego. W niejasnych przypadkach diagnoza stawiana jest na podstawie wykonanej biopsji skóry, gdzie gęsty naciek limfocytarny wokół opuszki włosa potwierdza występowanie łysienia plackowatego.